Layang Kanggo Sliramu
Posted by Aulia RA , Sunday, 8 December 2013 13:08
Ing ngisoring cahya sitoresmi, 25 November 2011
Kanggo
wintang ing penggalihku,
Kangmas
Dika
Ing
pawiyatan luhur Universitas Trisakti
Kairing
rasa tresna,
Liwat layang iki aku mung kepingin ngerti kabare kangmas.
Mugo-mugo kangmas ing kono diparingi kasarasan marang Gusti ingkang Maha Agung.
Alhamdulillah mas, aku ning kene isih diparingi kasarasan. Aku mung bisa
ndongakake mugo-mugo kangmas bisa nindakake sekolah kang leres lan opo sing
dicita-citakake kawujud.
Aku melu seneng yen
kang mas bisa sukses. Namung ana siji perkara sing marakake atiku tansah sedih,
marakake atiku lara, mas. Lara jroning batin. Rasa kangenku marang kang mas
sing marakake aku sedih, lara ati. Ora krasa wis setahun aku ora weruh ulat
manis lan esemmu. Luwes yen aku ngrasakake kangen marang sliramu.
Nanging apa kangmas uga kangen marang awakku? Aku sing wis
dadi kanca atimu telung tahun suwene. Aku ngerti yen kangmas lagi golek ilmu
ing pawiyatan luhur kono. Mula kangmas ora bisa sakwayah-wayah bali mrene
kanggo nemoni aku. Nanging aku ya ora bisa mendem rasa kepingin ketemu kangmas
suwe-suwe.
Nalika aku nulis layang iki, ora krasa luh tumetes ing
pipiku. Kui nggambarake yen aku pancen kangen banget marang sliramu. Aku
bingung karo sipate kangmas, sipatmu saiki berubah. Sliramu langka menehi kabar
marang aku.
Apa
kangmas saking sibuke nganti ora sempet ngabari aku? Apa kangmas wis lali karo
aku sing wis nresnani kangmas? Lali karo carita tresna kita? Aku tekan saiki
durung ngerti panyebab sipat kangmas berubah. Yen kangmas wis ora tresna marang
aku meneh banjur ngongkon supaya aku bisa nglalekake kangmas, aku ora bisa. Aku
ora bisa kangmas. Aku wis kebacut tresna
marang sliramu.
Kanggo nglalekake awakmu wae aku ora bisa opo meneh kanggo
nglalekake rasa tresna iki. Aku kepingin weruh kangmasku sing mbiyen, sing
durung berubah koyo saiki. Kangmas sing tak kenal aku.
Arti tekamu ing uripku gawe endah dina-dinaku. Tresna lair
ing awakku lan awakmu. Rasa tresna kang wis lair iku ora bisa ilang kepangan
wektu lan jaman. Rasa tresna iku wis kesimpen ing atiku lan atimu. Aku lan
sliramu ora bisa kepisah.
Cukup semene layang kangen iki. Aku wis ora bisa nahan rasa
kangen iki. Aku mung bisa nangis yen kelingan sliramu. Mugo-mugo kangmas ora
lali marang aku lan rasa tresna iku.
Salam kangen,
Ingga
(layang kangen 2 tahun kepungkur - tugas basa Jawa kelas 11)
Posted in
Post a Comment